Periodontitis adı verilen; diş eti ve çevre kemik dokunun
iltihaplanması/hastalığında önlem alınmadığında dişleri çevreleyen kemik
ilerleyici bir şekilde yıkıma uğrayabilmekte ve kemik tarafından desteğini
kaybeden ve kemiğe bağlanmasını sağlayan ataşmanları enfeksiyon nedeniyle
yıkıma uğrayan diş eti dokusu çekilmektedir.

Peridodontitis tedavi edilmeyip ilerlemeye devam ettiği
durumlarda yalnızca diş eti çekilmesi ile kalmayıp, kemiğin ileri derece
kaybına bağlı olarak dişlerin sallanarak kaybedilmesine kadar gidebilmektedir.

Diş eti çekilmesi ve kemik erimesi varlığında önemli olan
başlangıç periodontal tedavi metodları ile hastalığa neden olan etmenlerin diş
eti ve çevresinden uzaklaştırılması sonucunda hastalığın ilerleyici yapısının
kontrol altına alınması, hasasiyetin azaltılması ve düzenli takipler ile
durumun stabilizasyonu hedeflenmektedir.

Küretaj veya flap cerrahisi işlemleri ile bakteriyel yükün
azaltılarak enfeksiyonun kontrol altına alınması sonrası geri dönüş görülmeyen
çekilme bölgelerinde ise serbest diş eti grefti(bağ dokusu grefti),
mikrocerrahi diş eti tünel operasyonu gibi ileri periodontal cerrahi
operasyonlar(diş eti cerrahisi operasyonları) ile uygun bölgelerde diş eti
dokusu yeniden kazandırılmaya çalışılmaktadır.

Peirodontitis haricinde, ileri seviye diş sıkma ve
gıcırdatma(bruksizm) varlığı, diş etine zarar verici şekilde sert fırçalama
alışkanlığı, fazla sigara kullanımı, dişlerin çene kemiği içerisinde çapraşık
dizilimine bağlı olarak kapanışta fazla kuvvet alıyor olması gibi sebepler de
diş eti çekilmesine neden olabilmektedir.

Bu sebeple, diş eti çekilmesinin tedavisinde öncelikli
olarak, tüm bu olası etmenler göz önünde bulundurulmalı ve diş sıkma var ise
masseter botoksu ve gece plağı kullanımıyla tedavi edilerek; çapraşıklıklar var
ise ortodontik veya protetik olarak düzeltilerek, travmatik fırçalama var ise
doğru fırçalama alışkanlığı kazandırılmalı ve diş eti dokusunun kendisini
toparlama miktarı takip edilerek ileri cerrahi tekniklere karar verilmelidir.